Wat denk je zelf?
Ik schijf vele serieuze sollicitatiebrieven voor serieuze
banen, werk dat bij mij past en wat ik graag kan en wil doen. Betekenisvol
werk. Helaas moet ik als langdurig werkloze ook mijn tijd verdoen met solliciteren naar functies op basisniveau zoals frietbakker, vulploegmedewerker en medewerker
postkamer; de al eerder beschreven ‘kansberoepen’. Sterker nog: ik kan 9x per
maand solliciteren naar serieus werk maar als aan die ene sollicitatie naar
zo’n functie op basisniveau iets ontbreekt, dan zijn de rapen gaar en heb ik volgens Vinna niet voldaan aan mijn sollicitatieverplichting.
Ik schik mij in mijn lot want ik wil geen gezeur, hoge
bloeddruk en slapeloze nachten. Dus schrijf ik een sollicitatiebrief waarin ik
mij met geveinsd enthousiasme voor de functie aanprijs. De toon van dat
geveinsd enthousiasme is soms weleens licht ironisch. Het schrijven moet wel
leuk blijven vind ik. En het lezen ook trouwens. Inholland denkt daar anders
over en schrijft dan:
‘Hierbij
sturen we je de terugkoppeling van de sollicitatiecheck. In de beoordeelde
periode valt ons op dat een aantal sollicitaties op een bijzondere wijze zijn
ingestoken.
Als
voorbeeld: Bij de sollicitatie naar postkamermedewerker bij Canon staat onder
andere dat je het als sociaal experiment persoonlijk boeiend lijkt om eens te
werken op een ander niveau dan je gewend bent en dat deze baan je de
mogelijkheid biedt om invulling te geven aan een nieuwe professionele rol in je
leven: die van postkamer oma.
Dat
komt niet over alsof je serieus geïnteresseerd bent om daar aan het werk te
gaan.’
Als dit mondeling aan mijn overgebracht zou worden, zou ik
na de laatste uitspraak eerst een stilte laten vallen, ondertussen mijn Inholland
casemanager diep in de ogen kijkend.
Dan zou ik zeggen ‘Wat denk je zelf?’
Reacties
Een reactie posten