Getalletjes

Omdat ik nu drie jaar in de ww zit, en aan het einde van het jaar traditiegetrouw allerlei ‘lijstjes’ het daglicht zien, leek me het wel een goed idee om een lijstje te maken van mijn sollicitatieactiviteiten over 2017 en dat te sturen naar de CVB voorzitter van Inholland, Jet de Ranitz. Inholland betaalt mijn ww en straks mijn verlengde ww, dus ze mag best weten wat ik zoal uitgespookt heb om weer aan de bak te komen. Mijn verplichting (waar ik helemaal geen moeite mee heb) is om minimaal 4x per maand te solliciteren, of een andere op werk gerichte activiteit te ontplooien. Waarvan minimaal één keer op ongeschoold niveau. Dat zijn dan minimaal 44 sollicitaties per jaar. De getalletjes die ik in mijn overzicht mailde waren 77, 40, 3, 2, 2. 

Dit was respectievelijk voor 77 sollicitaties, zo'n 40% meer dan minimaal vereist, 3x Vinna’s conclusie dat ik niet voldaan heb aan mijn sollicitatieverplichting, waarvan 2x  expliciet is aangegeven dat dit een reden was voor en melding verwijtbaar gedrag bij het UWV. En tenslotte: vanuit de gedachte van ‘Inhollands goed werkgeverschap’: 2x ondersteuning in de vorm van verplichte coachings trajecten. Inholland benoemde de doelen voor deze trajecten  aldus: ‘steun bij breed  solliciteren’ en ‘hulp bij serieus solliciteren’. De al eerder genoemde trajecten waarin Inholland heel gul geld weggooit. Dus.

Ik hoopte dat de getalletjes voor zich zouden spreken. Tot mijn verbazing reageerde Jet binnen een dag.

Helaas zag zij mijn mail als een ‘hartekreet’ en zegt ze verder:

“..Ik begrijp heel goed dat het vervelend is om met de verplichtingen geconfronteerd te worden die de wet ons oplegt. Helaas is het onze plicht (en daarmee die van Vinna) om u op risico’s te wijzen als die zich voordoen. Wij vinden dat ook niet leuk, maar de wet vraagt het van ons.” 

Waaruit helaas bleek dat ze de portee van mijn mail niet helemaal begreep. Vooral dat laatste zinnetje schoot mij regelrecht in het verkeerde keelgat. ‘Wij vinden het ook niet leuk, maar de wet vraagt het van ons’. Wat een bullshit! De wet vraagt helemaal niet om controle door een commerciële partij die, vanuit een perverse prikkel (hun verdienmodel) alle middelen aangrijpt om bij oud werknemers geld terug te vorderen. Dat is de keuze van Inholland zelf. De bewering is dus slechts 50% waar, de wet schrijft namelijk het ‘Wat’ voor, maar niet het ‘Hoe'. C’est le ton qui fait la musique, nietwaar? Haar dat gezegd hebbende bleef het verder stil.